Ik sta op een T-splitsing, ga ik rechts of links? Het lijkt zo’n moeilijke beslissing. Ga ik voor bekende of onbekende. Voor dat wat ik altijd heb gedaan of iets wat ik nog maar net doe en wat nog helemaal niet geankerd is?
Ga ik ‘ja’ of ‘nee’ zeggen?
Om je wat meer een beeld te geven waar de keuze over gaat: ik ben gevraagd voor een hele gave interim opdracht. Eentje waarvan je zegt, ‘ja, dat is echt heel ambitieus en als ik dat kan bereiken, dat zou echt fantastisch zijn’. En nu is dan het zover. Ik heb mezelf overtroffen en het ging eigenlijk ook heel gemakkelijk. Ik heb er niet veel moeite voor gedaan. Ik heb ‘de top’ bereikt. Mijn ego smult hiervan en zegt: doen, doen, doen!!
EGO versus GEVOEL
Maar ja, ik heb veel geleerd het afgelopen jaar en dat is wel dat ik niet mijn ego ben. Dat het stemmetje in mijn hoofd, dat ben ik niet. het gevoel, daar moet ik naar luisteren. En dat gevoel wordt angstig van die opdracht. Die voelt ‘iets’ maar kan niet goed onder woorden brengen ‘wat’ dat dan is. Mijn ego is er daarentegen zeer bedreven in en weet zoveel dingen te benoemen om het wel te doen. Veiligheid, geld, prachtig voor mijn ervaring, voor mijn cv, mijn uitstraling en dan nog een mooie klapper ‘hiermee laat je je kinderen zien dat je alles kan, ook dit’. Oh, daar is het gevoel weer zo gevoelig voor. Wat doen we onszelf toch aan hè met al deze mindfucks.
Tijd om te beslissen, voordat een ander het doet
Op een dag scroll een beetje Insta en ineens zie ik een prachtige adelaar die zijn vleugels uitslaat en onder de adelaar zie je enorme bergen en een dal. Echt prachtig. Een vrij gevoel. En ik voel mij ook een vrije vogel. Ik heb ook de wereld, de aarde, de bergen aan mijn voeten. Ik kan mij net zo voelen. Sterker nog, ik voelde mij al zo. Totdat dit aanbod kwam. Door dit aanbod komt mijn oude patroon weer bovendrijven: gaan, gaan, gaan. Meer, meer, meer. Je kan het, competitief naar mezelf, bewijsdrang en dan ook nog eens het financiële, veilige aspect. Maar ik hoef geen veiligheid, wat ik wil is vrijheid en onafhankelijkheid.
Wat zijn mijn kernwaarden?
Ik heb begin 2021 een keer mijn kernwaarden opgeschreven naar aanleiding van het boek ‘Think and grow rich’van Napoleon Hill en vertaald door Michael Pilarczyk. Mijn kernwaarden:
- autonomie
- vrijheid
- zelf beslissen
- veel tijd voor mezelf hebben en mijn gezin
- creatief bezig zijn
Mijn doel heb ik al bereikt
Ik had het erover met mijn man dat ik echt niet wist wat ik moest beslissen. Dat mijn gevoel ‘nee’ zei, maar toen kwamen alle argumenten van mijn ego weer om de hoek zeilen. En wat hij zei dat was zo mooi:
Waarom moet je het nog bewijzen als je het al gehaald hebt?
Breinbreker
Wat een breinbreker hè? Dus als deze opdracht het hoogst haalbare is in mijn ogen en dat is al gelukt, waarom het dan nog doen? Waarom dan de opdracht aannemen en uitvoeren? Ik heb het doel toch al bereikt? Al was het geen doel, maar wel een heel vleiend resultaat van jarenlang hard werken. En toen viel echt het kwartje, in combinatie met die adelaar. IK BEN VRIJ. En ik zeg ‘nee’ en ik blijf vrij.
Heerlijk gevoel
Het is echt een heerlijk gevoel. Een keuze maken op gevoel. Zelfs mijn ego houdt zich wijselijk koest :-). En hierdoor ontstaat er meteen weer ruimte in mijn hoofd. Ik heb zin om dingen te creëren, op te starten en te doen. Het wordt voorjaar, alles gaat groeien. Ik ook.
Ik hoop je een kleine inkijk te hebben gegeven in mijn pad. Volg me gerust op Insta of meld je aan voor een Hike met Mijke. Ik wandel graag met je om te brainstormen over hoe jij ook je pad weer kan vinden net als ik!